بسم رب المهدی

نظم حیرت انگیز عالم گواه وجود خداست

وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ ?

صُنْعَ اللَّهِ الَّذِی أَتْقَنَ کُلَّ شَیْءٍ ? إِنَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ

 

و [در آن روز] کوه ها را می بینی،پنداری که ساکن و جامدند؛ در حالی که

همانند ابر در حرکت اند.[این کار] صنع خداوندی است که هر چیزی را

محکم و استوار آفریده است.همانا او به آنچه می کنید آگاه است.

                                                                                                     نمل:88

نظم و نظام عالم دلالت می کند بر وجود خدا.این موضوع در این آیه با تعبیر اتقان صُنع، یعنی مُتقَن و بی خلل و نقص بودنِ مصنوعاتِ عالم،آمده است.در بعضی از آیات، از این حقیقت به تقدیر تعبیر شده است؛ یعنی اندازه گیری و حسابگری در نظم و ترتیب مخلوقات. معنای نظم در عالم این است که این عالم تصادفا به وجود نیامده است، یعنی هم علت فاعلی دارد هم علت غایی؛ در حالی که آنچه تصادفی به وجود می آید نه علت فاعلی دارد و نه علت غایی؛ و هیچ عالِمی، بلکه هیچ عاقلی، در دنیا پیدا نمی شود که امور عالم براساس تصادف توجیه کند. آیات متعدد دیگری، همچون آیه 190 و 191 سوره آل عمران، نیز بر نظم عالم تصریح دارند.[1]

جزء ها را روی ها سوی کل است      بلبلان را عشق بازی با گـل است

آنــچه از دریــا به دریــا می رود        از همان جا کآمد آن جا می رود

از ســرِ کُــه سیل های تیزرو        وز تــن مــا جـانِ عشـق آمیز رو[2]

پی نوشت:

1.مرتضی مطهری،توحید،ص58.

2.مثنوی معنوی،دفتر اول،بیت 763 و 767-768

 

 

نوشته شده در جمعه 92 اردیبهشت 20ساعت ساعت 5:27 عصر توسط حسین مرادی نژاد| نظر بدهید