آیه های زندگی
اقرا باسم ربک الذی خلق
روزی شخص فقیر و مستمندی به خدمت امام(ع) رسید و از آن معدن کرم درخواست کمک کرد تا آن را به عنوان سرمایه قرار دهد و از سود حاصل از آن، زندگی را اداره و معاش خویش را تأمین کند.
موسی بن جعفر(ع) بر اساس شیوه معمول، نخست سؤالی را به این شکل مطرح فرمود:
اگر قرار باشد چیزی درخواست کنی و آن را بر عهده تو گذارند چه چیز را انتخاب خواهی کرد؟
تقیه در دین را انتخاب می کنم و از خداوند می خواهم نعمت تقیه را به من ارزانی فرماید و نسبت به حقوق برادران دینی خود وظیفه شناس باشم.
امام(ع) که هنر انتخاب و قدرت اندیشه او را در ضمن پاسخی که ارائه داد به دست آورد با طرح پرسشی دیگر فرمود:
تو را چه خواهد شد که دوستی ما اهل بیت پیامبر را انتخاب کنی؟
آن مرد گفت: دوستی و ولایت شما را به من داده اند و بر آنچه که خداوند به من عطا فرموده سپاسگزارم و آنچه را که ندارم تقیه است و از خداوند رحمان مسئلت می نمایم.
امام کاظم(ع) بینش او را تحسین فرمود و دستور داد دو هزار درهم به او بدهند و سپس فرمود تا این پول را در تجازت(مازو) به کار اندازد. «مازو» همان چیزی است که از آن مرکب می سازند و آن مرد طبق دستور امام(ع) عمل نمود و پس از گذشت یک سال، کسب و کارش رونق فراوان گرفت و دارای سرمایه و زندگی خوبی گردید.(1)
روش اهل بیت(ع) در بخشش و صله
حضرت موسی کاظم(ع) فرمودند: ما همه در علم و شجاعت، یکسان ایم، ولی در بخشش، به اندازه ای هستیم که مأموریم.(2)
پی نوشت ها:
1_(زندگانی موسی بن جعفر(ع)،ص265؛ وسال/ج11/ص474؛حیوه الامام موسی بن جعفر(ع)ج1/ص154؛ داستانهای زندگی امام موسی بن جعفر(ع) امام تألیف سید رضا تقوی)
2_(بصائر الدرجات، ض480؛ الکافی:4/23)
By Ashoora.ir & Night Skin
درباره وبلاگ
پیوندها
آرشیو مطالب
سایر امکانات
لوگوی دوستان
